مورد داشتیم که عصبانیت و دعوا و خشونتِ یه نفر ، محبت تعبیر شده . یعنی طرفش هرچی "سعی" کرده که خیال کنه اون شخص ازش بدش میاد و متنفره نتونسته . و همه ی رفتار بدش رو مصداقِ "اگر ظرف مرا بشکست لیلی" تلقّی می کرده . از اون طرف خداوند هرچی ما رو مورد ابتلا قرار می ده و خودش هم مدام بهمون تذکر می ده که "هرکه در این بزم مقرّب تر است جام بلا بیشترش می دهند " باز هم باورمون نمیشه و باید "سعی" کنیم که بپذیریم همه ی این ها از سر محبته .
++ یا ستّار العیوب . اگر تو نبودی و نمی پوشاندی این همه زشتی را ، امید از این زندگی رخت بر می بست . یا واهب الهدایا . کرمی کن و هدیه ای به من بده . قلبی سرشار از محبتت را . و خالی از غیرت . یا ناهی . گفتی نرو ، رفتم . گفتی بیا ، نیامدم . مرا ببخش و باز دوباره بپذیر . یا الله . به اسمت قسم رهایم نکن که بی تو رسوای عالمینم .
درباره این سایت